Miód pitny czyli napój średniowiecza

Miód pitny to alkoholowy napój na bazie miodu pszczelego. Za jego przeobrażenie w alkohol odpowiadać będzie proces fermentacji. Historia tego napoju będzie sięgać średniowiecza, jednak mamy przesłanki, że mógł on być znany także w starożytności. Są bowiem takie wzmianki, które mówią o jego produkowaniu już 7 tysięcy lat przed naszą erą. Tworzony był praktycznie na całym świecie. Wysoko cenione były jednak polskie miody, ponieważ miały one długi okres przechowywania. Fermentowane u nas miody były gęste i dzięki temu uzyskiwały wyjątkowy smak i aromat. Można powiedzieć, że w średniowiecznej Polsce miód pitny zastępował wino. Był wtedy trunkiem wyjątkowym, ekskluzywnym, drogim. Spożywano go na najważniejszych uroczystościach.

PODZIAŁ MIODU PITNEGO

Ze względu na to jak miód jest rozcieńczany wyróżnić można półtoraki, dwójniaki, trójniaki, czwórniaki. Im bardziej będzie rozcieńczony miód, tym szybszy będzie proces dojrzewania. Najmocniejszy jest półtorak a najsłabszy czwórniak. Półtoraki i dwójniaki były nazywane miodami królewskimi, ponieważ długo leżakują i mało wody. Miody pitne wymagają fermentacji długotrwałej i najlepiej leżakowania trwającego kilka lat. Jednak trójniaki spożywać można już po roku czy dwóch. Im więcej będzie miodu tym lepszy trunek będzie powstawał. Ilość miodu wpływa na czas leżakowania. Dzieli się je również ze względu na to jak są doprawiane. Wyróżnia się miody naturalne, ziołowe, korzenne, ziołowo – korzenne, chmielowe, owocowe. Naturalny posiada wyłączne miód i wodę, dlatego stosuje się do nich miody, które mają wyrazisty smak i zapach. Ziołowe oraz korzenne i mieszane mają nieograniczoną liczbę różnorakich kombinacji w zależności od tego jakie przyprawy się użyje. Miody chmielowe powstają przez dodawanie chmielu co sprawia, że można z nimi uzyskać ciekawą goryczkę i aromat. W miodach owocowych część wody użytej do tworzenia zastępuje się sokiem owocowym. Miody pitne dzieli się także na niesycone i sycone. Mogą mieć od 9 do 18 procent alkoholu.

Kup miód pitny: tutaj, tutaj lub tutaj.

miód z cytryną

LECZNICZE DZIAŁANIE MIODU PITNEGO

Miód pitny ma zawsze dobre działanie na układ odpornościowy. W dawnych czasach miód pitny zastępował trudnodostępne wino a także inne cenne trunki. Mimo, że miód pitny to napój alkoholowy ma nadal wiele zdrowotnych właściwości. Ma działanie napotne, dlatego sprawdzi się przy walce z wysoką gorączką. To środek, który chroni przed przeziębieniem i grypą. Wykazuje korzystne działanie u osób, które cierpią na choroby serca i mają problemy z naczyniami krwionośnymi. Oprócz tego miód pitny pomocny będzie przy bezsenności i przy dużym stresie. Dobrze działa na układ odpornościowy i trawienny. Jest to jednak napój, który będzie miał wiele kalorii (więcej o kaloriach).

JAK PODAWAĆ MIÓD PITNY?

Miód należy spożywać w temperaturze pokojowej. W zimie najczęściej serwowany na gorąco z korzennymi przyprawami i dodatkiem cytryny albo pomarańczy. Przechowuje się go jak wino w suchych ciemnych pomieszczeniach, niskiej temperaturze, w pozycji leżącej. Dodatkowo butelki należy szczelnie zamykać bez dostępu tlenu. Więcej o serwowaniu miodu pitnego dowiesz się tutaj.

CO WSPÓLNEGO MA MIÓD PITNY Z MIESIĄCEM MIODOWYM?

Jako ciekawostkę możemy podać, że określenie miesiąc miodowy pochodzi z okresu średniowiecza, gdy pary młode przez jeden pełny cykl księżyca po ślubie spożywały miody pitne. Uważano bowiem, żę ten napój będzie afrodyzjakiem i silnie działa, dlatego będzie można szybko oczekiwać potomka. Ojciec panny młodej dbał wtedy, by ten zapas miodu na cały miesiąc znalazł się w posagu. Współcześnie zaś to określenie raczej kojarzone jest z podróżowaniem po ślubie.